Dat deed hij ook, maar Pieter-Jan zou zichzelf niet zijn mocht het daar bij blijven. Na een tijdje begon het te kriebelen om het relatief veilige Kaboel te verlaten en eens een kijkje te nemen in het leven van de ‘gewone’ Afghaan.
Samen met zijn tolk Hassan begon hij aan een tocht die hen in spannende en extreme situaties zou brengen.
Ze trokken steeds meer naar het noordoosten, ontmoetten agrarische gemeenschappen en nomadenstammen waarvan hij prachtige foto’s maakte.
Uiteindelijk kwamen ze aan de grens met China, en mijn liefste neef vond dat té aantrekkelijk. Zonder visum staken hij en Hassan de grens over. Het heeft niet lang geduurd.
Bij de eerste politiepost werden ze gearresteerd. Het begin van lang verblijf in een Chinese gevangenis. Een maand lang zaten ze opgesloten in een cel waar de situatie naar onze normen ‘onmenselijk’ was.
Buitenlandse zaken kwam tussen en na ruim dertig dagen stonden ze op vrije voeten. Van terugkeren naar België wou Pieter-Jan niet weten, een deel van zijn spullen lagen immers nog in Kaboel.
Samen met Hassan begon hij aan de lange tocht terug. Onderweg werden ze gevangengenomen door nomadenstammen en overvallen door Talibanstrijders. Die verplichtten Pieter-Jan al zijn spullen achter te laten. Gelukkig had Hassan het lef om Pieter-Jans films en dagboek uit de rugzak te grissen.
Door Hassans moed is het resultaat van de reis te bewonderen in Deburen.
Een deel van Pieter-Jans foto’s verschijnen op 1 maart in MO*. Later komt er ook een boek met zijn reisverhaal bij Van Halewyck.
Fototentoonstelling over Afghanistan van 8 april tot 9 mei in Deburen, Leopoldstraat 6 in Brussel. Open van dinsdag tot vrijdag van 11 tot 18 u., de toegang is gratis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten